ಶಂಕರ ಸ್ತುತಿ - ಎಲ್ಲಿಹನೆಂದು ಪೂಜಿಸಲೀ ಶಿವನಿಲ್ಲದ ಠಾವ ತೋರಿಸಲಿ

|| ಶಂಕರ ಸ್ತುತಿ ||

ಎಲ್ಲಿಹನೆಂದು ಪೂಜಿಸಲೀ|ಶಿವನಿಲ್ಲದ ಠಾವ ತೋರಿಸಲಿ| 

ಕಲ್ಲಿನೊಳಗೋ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲೋ|ಲೋಹಗಳಲ್ಲೋ।

ಹುಲ್ಲಿನೊಳಗೊ|ಮರದಲ್ಲೋ ನೀರೊಳಗೋ ॥ಪಲ್ಲವಿ॥ 

ನಿಲಿಸಿದೆಡೆಯೊಳು ನಿಲ್ಲುವನೂ।

ತನ್ನ ಕಳುಹಲಾಕ್ಷಣದೊಳೋಡುವನೂ।

ನಿಲಿಸುವ ಕಳಿಸುವ ಭ್ರಾಂತಿಯ ಮೂಲವ |

ತಿಳಿದವರೊಡನೆ ತಾ ನೆರಕವಾಗಿಹನೂ||೧|| 

ಏನೆಸಗಲು ಸುಮ್ಮನಿಹನೂ।

ಬರಿ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿದರೂ ಒಪ್ಪುವನೂ।

ಧ್ಯಾನ ಪುಟ್ಟದ ಮೂಲ ಮರ್ಮವನರಿತ |

ಸುಜ್ಜಾನಿಗಳೊಡನೆ ತಾ ಸರಸವಾಡುವನೂ||೨||

 ಮೆರೆಸಿದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಮೆರೆಯುವನೂ।

ನೀರೊಳಿರಿಸಿದೊಡಲ್ಲೇ ಮುಳುಗಿಹನೂ|

ಮೆರಸಲಿರಿಸಲು ಶಿವನೊಶನಲ್ಲನೆಂಬುದ।

ನರಿತವರೊಡನೆ ತಾ ಬೆರತುಕೊಂಬುವನೂ||೩|| 

ಮಲಗಿಸಿದಲ್ಲಿ ಮಲಗುವ।

ಚರ್ಮದೊಳು ಸುತ್ತಿಟ್ಟರಲ್ಲಿ ಇರುವ

ಚಳಿಗಾಳಿ ಬಿಸಿಲು ಕತ್ತಲೆಯೊಳು ಕರೆದರು |

ಬಳಲಿಕೆ ತೋರದೆ ತಾನೋಡಿ ಬರುವಾ||೪||

ಅಲ್ಲುಂಟಿಲ್ಲಿಲ್ಲೆಂಬುದಿಲ್ಲಾ ಶಿವನಿಲ್ಲದ ವಸ್ತುವೆ ಇಲ್ಲ!

ಇಲ್ಲಿಲ್ಲ ವಲ್ಲುಂಟೆಂದರಸುವ

ಮೂಡರಿಗಲ್ಲಲ್ಲಿ ತದ್ಭಾವದಂತಿಹನಲ್ಲಾ ||೫||

ಈ ವಿಧದಿಂದಲಾ ಶಿವನೂ।

ನಮ್ಮ ಭಾವನೆಯೊಳಗೆ ಕೂಡಿಹನೂ। 

ಭಾವಿಸದೀ ಜಡದೊಳಗೆನ್ನ ನಿಮ್ಮೊಳು।

ಭಾವಿಸಿ ಶಿವನೇ ನೀವಾಗಿರೆನ್ನುವನೂ ||೬||

ಎಸೆವ ಕೈ ಕಾಲವನಿಗಿಲ್ಲ |

ನೀ ಕಲ್ಪಿಸಿದೊಡೆ ಬೇಡೆಂಬೊನಲ್ಲಾ।

ಅಸಮ ಶ್ರೀಗುರುಶಂಕರಾರ್ಯನೊಳ್‌ |

ಬೆರೆದೇಕ|ರಸನಾಗಲಾ ಶಿವ ತಾನಾಹನಲ್ಲ ॥ಎಲ್ಲಿಹನೆಂದು॥