|| ಗುರು ಮಹಿಮಾ ಸ್ತುತಿ ||
ತನ್ನ ತಿಳಿದೊಡವ ಯೋಗೀ। ತಾನೆ |
ತನ್ನ ಮೂಲವ ಕಾಣದವ ಜನ್ಮ ರೋಗಿ |
ಎಂದಿಗು ಜನ್ಮರೋಗಿ ॥ಪಲ್ಲವಿ॥
ಕರವಿದು ಕೊಡುವ ದಾನದಲೀ। ಮತ್ತೆ |
ಶಿರವಿದು ಶಿವನಿಗೊಂದಿಸುವ ಕಾಲದಲಿ।
ಚರಣದ ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯಲೀ। ಬಾಯ।
ತೆರದು ಶಿವನ ಸುತ್ತಿಸುವ ಸಮಯದಲೀ॥ ೧
ನಾನಾ ಚಿತ್ರಗಳ ನೋಟದಲೀ। ಬಳಿಕೀ |
ವೀಣಾದಿ ಗಾನ ಧ್ವನಿಯ ಕೇಳುವಲ್ಲಿ |
ನಾನಾ ಗಂಧವ ಮೂಸುವಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೇ।
ಜೇನು ಸಕ್ಕರೆ ಭಕ್ಷಂಗಳ ರುಚಿಯಲ್ಲಿ ॥೨||
ಒಂದಾಗಿ ನಿಶ್ಚೈಸುವಲ್ಲಿ | ಕಂಡು।
ತಿಂದು ಕೇಳಿದ ವಸ್ತುಗಳು ಬಯಸುವಲ್ಲಿ |
ಹಿಂದೆ ನಡೆದ ಸ್ಮೃತಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ |
ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲುವರಿಲ್ಲೆಂಬುವ ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ||೩||
ಕುಜನ ದುಷ್ಕರ್ಮ ಕೂಟದಲೀ। ತನ್ನ|
ದ್ವಿಜನೆಂದು ಜನರು ಪೂಜಿಸುವ ಕಾಲದಲೀ।
ರುಜೆಯಿಂದ ತಪಿಸುವೆಡೆಯಲೀ। ಕೂಡಿ |
ಸುಜನರೊಡನೆ ಮಾಡುವ ಖಿಲ ಯಜ್ಞದಲೀ ॥೪||
ಪರವಿಹವೆಂಬುದ ನೀಗಿ | ಪುಣ್ಯ |
ದುರಿತ ಶಬ್ದಂಗಳೆರಡು ಬೂದಿಯಾಗಿ।
ಅರಿವಿನ ರೂಪೇ ನೀನಾಗಿ |ನಮ್ಮ |
ಗುರು ಶಂಕರಾರ್ಯನೊಳ್‌ ಬೆರದೇಕನಾಗೀ॥
ತನ್ನ ತಿಳಿದೊಡೆವ ಯೋಗಿ ॥೫||
0 ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು